Hoewel het (ook onder Nederlandse rechters) algemeen bekend is dat een bruidsschat een gift van de man aan de vrouw is ter gelegenheid van de  huwelijkssluiting, komt het geregeld voor dat tijdens een echtscheidingsprocedure ex-echtgenoten discussiëren over de vraag aan wie de bruidsschat toebedeeld moet worden.

Het juridische antwoord op deze vraag hangt af van het toepasselijk recht op de huwelijksgoederen van de echtgenoten. Indien gesteld wordt dat het Turks recht van toepassing is op de verdeling van de huwelijksgoederen, dan heeft te gelden dat alles wat de vrouw als bruidsschat heeft gekregen tot haar persoonlijke vermogen behoort. Dus de man kan niet een deel van de bruidsschat claimen.

Echter, indien het Nederlands recht van toepassing op de huwelijksgoederen, dan wordt de bruidsschat - ongeacht de culturele bedoeling ervan - bij helfte verdeeld tussen de ex-echtgenoten.

Op welke wijze de bruidsschat verdeeld moet worden verschilt per zaak. In de praktijk kijk ik niet alleen naar de culturele interpretatie van de bruidsschat, maar ook naar de overige omstandigheden van het geval. Persoonlijk pleit ik ervoor om de bruidsschat - gelet op de culturele interpretatie ervan -  aan de vrouw toe te delen. Alleen, soms kom ik in de praktijk zaken tegen, waarbij het onredelijk is om de bruidsschat volledig aan de vrouw toe te kennen, zodat ik pleit de bruidsschat 50%-50% te verdelen.